[ Fic Tokyo Revengers ] 最愛の兄弟 ใครบอกอยากเป็นแค่น้อง?

เธอมักจะสังเกตเห็นถึงแววตาที่ดูมืดมนอย่างน่าประหลาดของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่เพิ่งจะเคยได้รู้จักกันเมื่อไม่นานมานี้ ครั้งแรกอาจแค่ฉงนสงสัย แต่เมื่อนานวันเข้าเธอกลับยิ่งถลำลึก

เขากำลังแบกรับภาระอะไรบางอย่างที่เกินตัวเอาไว้อยู่ใช่ไหม....?

หากถ้าเธอนั้นยื่นมือเข้าไปช่วยมันจะเป็นเรื่องที่น่าเกลียดรึเปล่า...?

แต่ถึงอย่างนั้น การกระทำทุกอย่างของเธอกลับดำเนินไปก่อนความคิดของตัวเองเสียอีก ไม่สิ ตัวเธอนั้นได้ตัดสินใจเอาไว้ตั้งแต่แรกที่สบตากันแล้ว – เธอไม่สามารถปล่อยผ่านแววตาของเขาให้หลุดไปจากความคิดได้เลย

“เหนื่อยรึเปล่า ซาโนะคุง?”

คำถามเพียงสั้น ๆ แต่กลับทำให้หัวใจของคนถูกถามเหมือนถูกอะไรบางอย่างข่วนให้รู้สึกเจ็บ

ในสายตาคนรอบข้างอาจมองว่าการกระทำของ ฮานะกาคิ ซากุระ เป็นการยุ่งไม่เข้าเรื่อง และที่สำคัญยังใจดีเกินกว่าหตุสำหรับเด็กหนุ่มที่ตัวเองไม่ได้สนิทมากมายอะไร แต่ถึงอย่างนั้นเด็กสาวเจ้าของชื่อกลับไม่ได้ถือสาในเรื่องพวกนี้เลย

ไม่สิ เธอไม่แคร์คำพูดหรือสายตาใคร ๆ มากกว่า

“เหนื่อยสิ ซากุรัจจิ เน่จัง”

เขาจะเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่าถ้าอยากจะรั้งความใจดีของเธอเอาไว้แบบนี้... ให้ซากุระสีหวานอยู่เคียงข้างเขาไม่ว่าจะในสถานการณ์ใด ๆ ก็ตาม ให้เขามีเธอคอยปลอบโยนและเป็นที่ยึดเหนี่ยวตัวตนของเขาไม่ให้เปลี่ยนไป

เขาคงไม่ได้เห็นแก่ตัวเกินไปหรอก... ใช่ไหม?

“โอเน่จัง”

“ครับ?” วงหน้าหวานเอียงมองเด็กหนุ่มพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น “ว่าไงครับ”

“หิวแล้ว~”

“งั้นก็ไปร้านอาหารกันเถอะ”

แค่รอยยิ้มอ่อนโยนที่เธอมอบให้ การดูแลเอาใจใส่ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ไม่ว่าจะอันไหนซาโนะ มันจิโร่ก็เหมือนรู้สึกคันยุกยิกในใจยังไงก็ไม่รู้ หากไม่ติดว่ามีมารผจญอยู่สองหน่วยที่คอยขัดแข้งขัดขาเขาเสียเหลือเกิน

หน่วยแรกน้องชาย

“โอเน่จัง ๆ อุ้มทาคุยะหน่อยนะครับ – ทาคุยะปวดขาแล้ว”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ได้สิ~”

ที่ไม่ว่าจะเวลาไหน พี่สาวคนสวยก็มักจะให้เจ้าเด็กแสบเป็นอันดับหนึ่งอยู่เสมอ

หน่วยสองแฟนเก่าและเพื่อนสนิท

“ซากุระโอเน่จัง~ ไปทานของหวานที่ร้านนั้นกันเถอะ” บาจิ

“ไมค์กี้ ไปกินข้าวที่ร้านนั้นกัน!” ดราเค่น

“....”

คนแรกก็หวงก้างยอมให้เขาจีบแต่แทบไม่เปิดช่องว่างให้ได้ทำคะแนน คนที่สองที่เจตนาชัดเจนเลยคือเอาคืน! –แค่โดนแหย่เรื่องเอมะนิด ๆ หน่อย ๆ เอง ทำไมเคนจินถึงได้เจ้าคิดเจ้าแค้นมาเอาคืนเขาทุกครั้งที่อยู่กับ ซากุรัจจิเน่จังด้วย!

“ซากุรัจจิ เน่จัง~”

“ครับ ว่าไง”

“เคนจินแกล้งผม”

“หือ? – ริวงูจิอย่าแกล้งซาโนะสิ!”

“เดี๋ยวเจ๊!”

“ซากุรัจจิ ซากุรัจจิ~”

“ครับ ครับ”

“คิดว่าผมเป็นยังไงเหรอ?”

“ต้าวเด็กน้อยสามขวบ”

“....”

“เจ๊.. กินเด็กเป็นอมตะก็จริง – แต่ละเว้นไมค์กี้ได้ปะ?”

“พูดอะไรนะริวงูจิ?”

“เคนจิน.. จะฟ้องเอมะ!”

“ไมค์กี้~ ซากุระโอเน่จังเคยหอมแก้มฉันด้วยล่ะ”

“....”

“ซากุรัจจิ~ !!!”

“ว่าไงครับ”

“หอมแก้มผมหน่อย – ผมเป็นเด็กดีให้แล้วน่า”

“....”

ฮานะกาคิ ซากุระ

พี่สาวเพียงหนึ่งเดียวของบ้านฮานะกาคิ เอสแห่งชมรมคาราเต้ อีกทั้งยังพ่วงตำแหน่งคุณแม่ของโตมันที่พวกหนุ่ม ๆ ประทานตำแหน่งให้โดยไม่ได้ถามเธอก่อนเลยสักคำเดียว

“ซาโนะคุง.. เช็ดปากก่อนอย่าเพิ่งหลับสิครับ”

ซาโนะ มันจิโร่

หัวหน้าแห่งกลุ่มโตเกียว มันจิไค ผู้ที่ผันตัวกลายมาเป็นต้าวเด็กน้อยให้คุณพี่สาวแห่งบ้านฮานะกาคิดูแล ในแววตาของเด็กหนุ่มมีประกายดำมืดอย่างน่าใจหาย และนั่นก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ซากุระยื่นมือมาให้เขา

“ซากุรัจจิ~ ไปเดตกัน!”

#เด็กน้อยของคุณพี่สาว

#ซากุระเถื่อน

#ต้าวเด็กน้อยที่ไม่ได้อยากเป็นน้องกับคุณแม่สีชมพู

#อีกรูทจักรวาลแยกของเรื่องพี่สาวผมไม่น่ารัก

ตาม # เลยค่ะ นี่คือจักรวาลแยกในรูทของไมค์กี้ จากเรื่องพี่สาวผมไม่น่ารัก ต้าวน้อนเด็กน้อยที่ซากุระให้ความเอ็นดูเป็นพิเศษ คอยดูแลจนเหมือนคุณแม่ลูกติดมากกว่าพี่สาวแล้ว 5555

เรื่องนี้จะทำการเริ่มอัพตอนแรกหลังจบพาร์คพี่ชินในเรื่อง [ Fic Tokyo Revengers ] おねえさん พี่สาวของผมไม่น่ารักหรอกนะ สามารคคลิ๊คที่ชื่อเรื่องเพื่อไปอ่านได้นะคะ